NEW YORK
FESTIVAL

Fotoğraf, odaklanmış bir alanda zamanın bir anını yakalar. Bu, gerçekliğin bir yansıması, yorumu veya inşası değildir. Fotoğraf kağıdına yakalanan ışığın bir yansımasıdır.

Bir insanın gerçekliğine en yakın tanım, bilinçli zihnindeki sembollere tepki vermesi ve yaşadığı anları onlarla ilişkilendirmesidir. Modern insan, değerinin sapkın bir kanıtı olarak fotoğraflanabilecek maddi sembollerle kendini tanımlayarak yolunu kaybetmiştir. Bir fotoğraf, hür iradeyle ya da anın ifade ettiği ışığın akıllı enerjisiyle çarpıtılan aşkın değerini yakalayamaz. Bir fotoğrafçı, çekilecek fotoğrafa ilham veren manzarayı, sembolleri ve yaşam formlarını oluşturan anın akıllı enerjisi ve diğer tüm duygusal elektromanyetik birimlerle rezonansa girebilir.

Gerçeklik deneyimdir. Her insanın kendi deneyimleriyle ilgili kendine özgü bir yaklaşımı vardır, ancak yaratılan illüzyonların mevcut atmosferinde, deneyimler aynı hale gelir. Görkemli, bireysel, yaratıcı, şefkatli, kibar insan, gerçeklik yanılsaması oluşturan üretilmiş sembollerle şartlandırılıyor ve esir alınıyor. Fotoğraflar illüzyonları körüklemeye yardımcı olur.